Fotografie
VV Nieuw Roden wint de
Enjoy Valtellina Cup in Italie
Met onze nieuwe selectie dames zijn wij op woensdagavond vertrokken naar Italië om daar mee te doen aan de Enjoy Valtellina Cup te Morbegno.
Dit is een 2 daags toernooi met teams uit heel Noord Italië.
Toernooi is voor Heren, Dames en Junioren. Er waren 20 dames teams ingeschreven.
Gespeeld wordt er 5 tegen 5 op kunstgras in een groot beurs complex.
Op donderdagmorgen aangekomen in Domaso aan het Comomeer.
Dit is evenals vorig jaar onze verblijfplaats. Hier slapen de dames in 4 persoons trekkers hutjes gelegen aan het strand. De begeleiding sliep in een 8 sterren aangrenzende caravan.
Op de eerste dag na het ontbijt hebben de dames een lichte bergwandeling gedaan om de reis een beetje uit de benen te lopen.
Waarna er weer uitgerust kon worden op het strand.
's Middags hebben we per boot het Comomeer verkend en halverwege de bootreis een terras in beslaggenomen..Dit in 1 van de mooiste plekken aan het Comomeer tw Het kunstenaars dorp Varenna.
's Avonds hebben we een goed restaurant uitgezocht en zijn vervolgens in de Cocktail Bar Flambé beland. Hier werd op voortreffelijke wijze iedereen de kroeg uitgeblazen door het mega karaoke talent in ons midden. Films hiervan zullen we later nog op onze FB site afdraaien als elke zangeres hier mee akkoord gegaan is :-)
Vrijdag morgen kon er uitgeslapen worden en 's middags werd er door Henk een training verzorgd.
Ons trainings veld is het zand/ kunstgras veld bij de kerk in het dorp.
Evenals vorig jaar heb ik de beherende pastoor de toestemming kunnen vragen om er gebruik van te kunnen maken.
Tijdens deze training ging onze keepster naar de paal en grond... En is met schouderblessure al vroegtijdig uitgevallen. Om het toernooi te kunnen spelen.
(Bijzonderheid aan deze trip is dat er van ons bedrijf daar in het dorp ook een klus hebben en waar dan ook 6 mensen van ons aan het werk zijn. M.a.w. 6 supporters hebben we altijd.
Iemand die ook voor ons daar aan het werk is, is Henk Rozenberg trainer coach collega van Futsal Heerenveen. Dit bracht als voordeel mee, dat Henk onze groep dames een gast training kon geven en ook altijd weer leuk is om iemand anders en soms weer met een andere kijk voor de groep te hebben.
Onze eigen trainers, Andy de Jong en Klaas Kremer konden door gegronde redenen niet mee reizen helaas.)
Op zaterdagmorgen werd door de organisatie verwacht dat ieder team er om 8.30 uur aanwezig moest zijn. De wedstrijden begonnen om 9.00 uur. En de onze 1e wedstrijd was om 11.10 uur.
Bij binnenkomst in dit grote omgebouwde beurs complex, zagen we veldjes liggen met boarding en netten erom heen. Kunstgras was er uitgerold. En Bar's kraampjes en andere tafelvoetbalspelen vulden de ruimte er om heen. Maar daar tussen was nog heel veel ruimte om te kunnen voetballen. Iets wat we eerst niet durfden, omdat er ook een biertent stond en bij ons is dat "not done" om daar met een bal in de buurt te komen..
Nou dan hebben we hier het eerste verschil (diffirenza) al met Nederlandse en Italiaans gewoontes..
In Italië is de Bal heilig! Als de koeien in India! " La palla 'e sacra"
Geweldig! Hoezo? .. nou tijdens een warming up..de bal gaat als een bowling bal door de biertent, vervolgens wordt alles weer rechtgezet en opgeruimd, terwijl de barman de bal haalt en aan je terug geeft!
Diffirenza due.
Tijdens de wedstrijden kun je Bier en Pizza krijgen! Hoe mooi kan voetbal zijn! Iedereen is verantwoordelijk voor zichzelf en 1 biertje bij de pizza kan geen kwaad. Onze enige nog niet volwassene in de groep (13,5 jaar oud)) hebben we nog wel ff gewaarschuwd dat ze eraf moest blijven en dit niet normaal was. Dat haar vader voor mij als coach en voorbeeld gever, wel bier ging halen is wel normaal en zeker in Italië gebruikelijk).
Differenze tre.
Bij binnenkomst liggen daar keurig uitgerolde kunstgrasvelden met mooie boarding en vangnetten erop. Wij dachten..oei toch geen boarding voetbal?.. Maar nee we zagen belijning. Maar zulke kleine velden ! ong 15x30 meter! En je wilt zo graag volgens eigen gewenning spelen. Onze eigen velden zijn toch altijd zo gemiddeld toch 7 meter breder en 12 meter langer!..
Differnza quartro.
Bij ons gaat iedereen eten als je honger hebt en dan ook nog ieder voor zich.
Hier in Italië is eten ook een sociaal iets.
Pranzo (lunch) doe je samen als team en daar wordt tijd voor gereserveerd in het toernooi schema. Met heel team aanschuiven aan biertafels en dan wordt je bediend en regelt de organisatie voor zo'n 650 gasten de Lunch.
De lunch bestaat uit water en een cordonbleu schnitzel, heerlijke pasta en ook nog eens frieten! Voor mij een geweldige combinatie)) sommigen van ons keken vreemd op van de combinatie, maar weten dan ook niet dat pasta in Italië een voorgerecht is.)
Op zaterdag werden door onze beide teams 3 wedstrijden van 15 minuten gespeeld. In de eerste wedstrijd moesten we gelijk wennen aan het kleine veld.. maar ook door de tegenstander werd ons weinig tijd gegund om hierover na te denken. Het tempo lag hoog en door het kleine veld werd je gedwongen om je in deze snelheid aan te passen.
En dat deden we dan ook. Italianen spelen met vuur op de schoenen en heel veel passie. Fysiek en hard spel was toegestaan. Wisselende kwaliteit aan scheidsrechters zorgde nog wel voor verwarring. Zo waren wij dan ook als 1e team die na 4 overtredingen een 10 metertrap tegen kregen. We pasten ons even iets te vlug aan :-). Dit gold voor zowel ons 1e als 2e team.
Ons 2e team had pech en lukte niet om de 1e wedstrijd te winnen
Ons 1e team kon wel doen waarvoor ze gekomen waren. En wonnen alle drie wedstrijden op zaterdag.
Op zondag hadden we de eerste wedstrijd al om 9 uur nu werd deze door vr1 verloren met 2-1 . Deze wedstrijd was te vroeg voor sommigen. En dit terwijl Vr2 een keurig gelijkspel 1-1noteerde.
Resultaat na de poule wedstrijden was dat Vr2 niet door was en Vr1 ging wel door als 2e in de poule.
Eigenlijks was dat prima, omdat we voor en tijdens toernooi wat spelers kwijtraakten..en al niet ruim in de spelers zaten voor 2 teams.
Keeper Karin Brouwer was al voor het toernooi geblesseerd.
Anneke Posthumus wisten we dat zij de zondag weer thuis moest zijn om maandags een belangrijk tentamen te kunnen maken.
En Jolien Penning had de meeste pech en moest zaterdags met ambulance afgevoerd worden naar een ziekenhuis en is daar 4 dagen op ICU gebleven ( zie verhaal hierover op onze FB site) inmiddels gaat het weer wat beter met haar.
Overblijvend team bestond uit Larissa, Leoni, Anita als inval keeper, Quelly, Nancy,
Mariska en Martine.
Inmiddels was de populariteit van ons Nederlanders al zo opgelopen dat elke Italiaan en tegenstanders met ons op de foto wou. Om de wedstrijden heen ontstond er ook een fantastische gemoedelijke en vriendschappelijke sfeer. met veel wederzijds respect.
Tijdens de wedstrijden waren wij de te kloppen ploeg en de wedstrijden werden echt uitgevochten! We waren blauw van fysiek geweld en de meesten hadden het bloed voor de knieën van het kunstgras.
Na de kwartfinale moesten we in de halve finale tegen de beste ploeg van het toernooi
Hierin zaten opvallende jonge talenten in. Ik heb tegen de dames gezegd " winnen we deze dan worden we kampioen" Nu moest alles uit de kast en deze wedstrijd moest in 20 min worden beslist ipv 15 min.
Mariska kreeg de opdracht om hun gevaarlijkste speler uit te schakelen en dat ze dat kan dat wist ik, maar dat ze dat zo goed zou doen was super. En dan ook nog supersnel omschakelen in de aanval.
De collega coach ging bijna helemaal door het lint tegen de scheidsrechter en iedereen in zijn buurt.. Onrecht werd hem aangedaan ) Maar goed zoals in elke sport, verlies je je "hoofd" en wordt je kwaad dan maak je jezelf als de verliezer.
Wel moesten we een 10 m trap incasseren door 4 gemaakte overtredingen. Maar lukte om te winnen met 2-1.
1 doelpunt door Nancy die altijd tot naadje gaat en nu door een harde bounce bal tegen haar benen in het doel stuitte. De 2-1 werd weeres door een onhoudbare zijlijn actie van Martine in het dak van het doel geknald. Door na de Finale!
Na de wedstrijd kwam de in de kooi ontplofte coach vd tegen stander naar me toe en feliciteerde mij met veel respect met de overwinning en ons spel waar hij geen antwoordt op had. ( misschien is dit differnza cinque;-))
Hij vertelde met trots over zijn jonge talenten en dat numero 10 in het nationaal elftal speelde U17..
De finale.
Iedereen stapte redelijk relaxt de ring in en grapten wat.
(differenze sei, voor elke wedstrijd krijg je 5 minuten voor de wedstrijd begint)
Sommige mee gereisde supporters hebben vast gedacht " zo ga je niet voorbereiden op de belangrijkste wedstrijd")
Maar tot de finale hebben we meer als 2 uur moeten wachten en alle spelers hebben zich in die tijd vermaakt met balletje hooghouden , kleine partij vormen met wat Italianen of tafelgevoetbalt en ook nog gebattled met Italiaanse jongentjes van amper 10 jaar :-)
En dat allemaal rond de bier tent:-))
Dus een warming up was niet nodig., club credo was belangrijk," sfeer bepaald resultaat"
En ik had toch voorspeld dat we gingen winnen zeiden ze ))
Daar komt nog bij dat de finale 2x15 min gespeeld moest worden! En dit moest gebeuren zonder dat er veel gewisseld kon worden.
Aanvang wedstrijd.
Voor veel Italianen waren wij favoriet. En gunden ons leuke meiden het succes.
Door onoplettendheid kregen we binnen 5 min al een doelpunt tegen..
Quelly probeerde meerdere keren een gelijkmaker te forceren. En bij niet lukken ontstond er gelijk weer druk op ons doel.. spanning alom, zouden we ons toch verkeken hebben op de tegenstander? Niet respectvol geweest zijn?
Laatste minuut 1e helft lukt het Quelly wel om de gelijkmaker te scoren, dwars door het midden. Het dak ging eraf. Het Italiaanse publiek en ons eigen publiek natuurlijk.Hadden zoveel lawaai dat het de spelers op viel.
Drie minuten pauze tot de 2e helft begint.
De spelers hadden hele eerste helft gespeeld en gevraagd of ze nog vol konden houden.. Geen duidelijk antwoord gehad..
Veel viel er niet te zeggen, alleen dat we niet moeten forceren met de risico’s van dien, maar gewoon spelen, brutaal spelen en van je eigen kracht uitgaan.
En in je achterhoofd houden het beeld vd grote beker en de gevolgen daarvan. ))
2e helft stonden Quelly Mariska Nancy Martine en zeker onze inval keeper hun mannetje.
Als wissels hadden we nog ons 13,5)) jarige talent Larissa en onze linksvoetige ) kanjer Leoni.
Geweldige strijd werd er geleverd en met een bal achterlangs haar standbeen zette Martine iedereen op het verkeerde been, Nancy hield de andere verdediger in bedwang en Martine stond alleen voor de keeper die de bal pas zag toen die langs haar uit het doel rolde. 2-1 !
Vanaf dat moment was adrenaline de brandstof, nergens meer pijntjes en moe bestond niet meer. Nancy maakte goedgekeurde slidings en veegde het bloed van haar knieën.
Nog nooit heb ik ons team zo strijdlustig gezien en zelf verzekerd.
Tempo ging omhoog, tegenstander ging kapot en Martine scoorde het derde doelpunt op exact zelfde wijze! 3-1!
Larissa werd nog ingebracht en ze staat bekend om haar strakke inspeel ballen en goed spelinzicht. Met een splijtende pass geeft ze Martine de mogelijkheid om de 4-1 te maken.! Wat een team prestatie!
Nooit heb ik zo hoog gesprongen merkte een toeschouwer op )
Feest was losgebarsten. . Publiek na veel gejuich deden de handen op elkaar en maakten een poort bij uitgang van de kooi.
differenza sette,
Van jong tot oud stonden bij de poort om een hand of hy five te geven aan de speelsters die uit de “kooi” kwamen.
Wat een beleving.
Prijsuitreiking:
Nancy Loth werd uitgeroepen tot beste speelster en kreeg hiervoor een beker.
Martine Kooiker kwam net 1 doelpunt te kort (8) om de jonge Italiaanse international van de topscores prijs te houden.
Super geslaagd weekend!
Zie meer verslagen en foto’s op onze FB site.
Forza VV Nieuw Roden